Deu 9 | PolUGdanska | STEP | Słuchaj, Izraelu! Dziś przejdziesz przez Jordan, aby wejść i zawładnąć narodami większymi i potężniejszymi od ciebie, miastami wielkimi i obwarowanymi aż po samo niebo;

Deuteronomy 9

Rozdział 9

1 Słuchaj, Izraelu! Dziś przejdziesz przez Jordan, aby wejść i zawładnąć narodami większymi i potężniejszymi od ciebie, miastami wielkimi i obwarowanymi aż po samo niebo; 2 Ludem wielkim i wysokim, synami Anakitów ^a, których znasz i o których słyszałeś, kiedy mówiono: Któż się może ostać wobec synów Anaka? 3 Wiedz zatem dzisiaj, że Pan, twój Bóg, przeprawia się przed tobą; jak ogień trawiący, zniszczy ich i poniży przed tobą, abyś ich wypędził i wytracił szybko, jak ci to obiecał Pan. 4 A gdy Pan, twój Bóg, wypędzi ich przed tobą, nie mów w swym sercu ^b: Dzięki mojej sprawiedliwości Pan mnie wprowadził, abym posiadł tę ziemię. Lecz z powodu niegodziwości tych narodów Pan wygnał je przed tobą. 5 Nie dzięki swojej sprawiedliwości ani prawości swego serca wchodzisz, aby posiąść ich ziemię, lecz z powodu niegodziwości tych narodów Pan, twój Bóg, wypędza je przed tobą, i aby dopełnić słowo, które Pan poprzysiągł twoim ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. 6 Wiedz zatem, że nie dzięki twojej sprawiedliwości ^c Pan, twój Bóg, daje ci tę dobrą ziemię w posiadanie, gdyż jesteś ludem twardego karku ^d. 7 Pamiętaj, a nie zapominaj, jak pobudzałeś do gniewu Pana, swego Boga, na pustyni. Od tego dnia, w którym wyszedłeś z ziemi Egiptu, aż do waszego przyjścia na to miejsce buntowaliście się przeciwko Panu. 8 Także przy Horebie pobudziliście Pana do gniewu i rozgniewał się Pan na was tak, że chciał was wytępić. 9 Gdy wstąpiłem na górę, aby otrzymać kamienne tablice, tablice przymierza ^e, które Pan zawarł z wami, przebywałem na górze przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba i nie pijąc wody ^f. 10 Wtedy Pan dał mi dwie kamienne tablice ^g zapisane palcem Boga ^h, na których były wszystkie te słowa, które Pan powiedział wam na górze spośród ognia, w dniu waszego zgromadzenia. 11 A kiedy minęło czterdzieści dni i czterdzieści nocy, Pan dał mi dwie tablice kamienne, tablice przymierza. 12 I Pan powiedział do mnie: Wstań, zejdź stąd szybko, gdyż zepsuł się twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Szybko zboczyli z drogi, którą im nakazałem, i uczynili sobie odlany posąg. 13 Pan powiedział też do mnie: Widziałem ten lud, a jest to lud twardego karku. 14 Zostaw mnie ⁱ, a ich wytępię i wytracę ich imię spod nieba ^j, a z ciebie uczynię naród potężniejszy i większy od nich. 15 Wtedy zawróciłem i zszedłem z góry. Góra płonęła ogniem, a dwie tablice przymierza były w obu moich rękach. 16 A gdy spojrzałem, oto zgrzeszyliście przeciw Panu, waszemu Bogu, bo uczyniliście sobie lanego cielca. Szybko zboczyliście z drogi, którą Pan wam nakazał. 17 Wtedy wziąłem te dwie tablice, wyrzuciłem je z rąk i stłukłem je na waszych oczach. 18 Potem upadłem przed Panem jak za pierwszym razem, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy nie jadłem chleba i nie piłem wody z powodu wszystkich waszych grzechów, które popełniliście, czyniąc zło w oczach Pana, pobudzając go do gniewu. 19 Bałem się bowiem tej zapalczywości i gniewu, którymi Pan zapłonął przeciwko wam, by was wytępić. Lecz i tym razem Pan mnie wysłuchał ^k. 20 Również na Aarona Pan bardzo się rozgniewał i chciał go zgładzić. W tym czasie modliłem się też za Aarona. 21 A wasz grzech, to jest cielca, którego uczyniliście, wziąłem i spaliłem w ogniu, potłukłem go i pokruszyłem, aż się stał miałki jak proch. I wrzuciłem jego proch do potoku wypływającego z góry. 22 Potem w Tabera, w Massa i w Kibrot-Hattaawa pobudziliście Pana do gniewu. 23 A gdy Pan wysłał was z Kadesz-Barnea, mówiąc: Idźcie i weźcie w posiadanie ziemię, którą wam dałem, zbuntowaliście się przeciw nakazowi Pana, waszego Boga, nie uwierzyliście mu i nie usłuchaliście jego głosu; 24 Buntowaliście się przeciw Panu od dnia, kiedy was poznałem ^l. 25 Dlatego upadłem przed Panem i leżałem przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, bo Pan już powiedział, że was wytępi. 26 I modliłem się do Pana tymi słowy: Panie Boże, nie gub swego ludu i swego dziedzictwa, które odkupiłeś swoją wielkością, które wyprowadziłeś z Egiptu potężną ręką. 27 Wspomnij na swoje sługi: Abrahama, Izaaka i Jakuba; nie patrz na zatwardziałość tego ludu, na jego niegodziwość i grzech; 28 Aby nie mówiono w tej ziemi, z której nas wyprowadziłeś: Ponieważ Pan nie mógł wprowadzić ich do ziemi, którą im obiecał, i ponieważ ich znienawidził, wyprowadził ich, aby ich zgładzić na pustyni. 29 Oni są twoim ludem i twoim dziedzictwem, które wyprowadziłeś swą wielką mocą i wyciągniętym ramieniem.